Sanna Elkadiri: 'Wat doe je dan, nee zeggen?'

  • 3 maart 2021
  • Interview
  • Coronavaccinatie
  • V&VN Algemeen
Sanna Elkadiri
Foto © Milan Vermeulen

Sanna Elkadiri (39) werkt als verzorgende IG bij Zorggroep Eelde Maasduinen in Boxtel. Begin dit jaar werd zij als eerste in Nederland gevaccineerd. In V&VN Magazine blikt ze daarop terug.

“Vlak voor het vaccineren in Nederland van start ging, kreeg ik de vraag of ik me als eerste wilde laten inenten. Omdat er veel media-aandacht bij zou komen kijken, heb ik er wel even over nagedacht. Maar ik vond het ook een grote eer en dacht: ik heb wel voor hetere vuren gestaan! Ik werd ’s ochtends geprikt in Veghel en ’s middags telde die locatie al duizenden aanmeldingen. Zo bijzonder, mensen zagen mij als voorbeeld. Het Sanna-effect, zo noemde minister De Jonge het. Hij belde me er diezelfde avond nog over. Dit had ook hij niet verwacht.”

Herkend op straat

“Ik ben heel blij dat ik een bijdrage heb kunnen leveren. Nu, weken later, word ik nog steeds herkend op straat. Mensen geven me een knipoog, maken een kleine buiging of vertellen dat ze zich ook laten inenten.

Toch was ik daar zelf in het begin nog niet zeker van. Ik twijfelde omdat er nog zoveel onduidelijk was. Later heb ik me er goed in verdiept, las verhalen van proefpersonen en praatte erover met familie en mijn huisarts. Dat adviseer ik anderen ook om te doen. Wat voor mij de doorslag gaf, was dat ik de bewoners in het verpleeghuis waar ik werk wil beschermen. Na al het verdriet dat ik afgelopen jaar heb meegemaakt, voelde het als mijn plicht.”

Ingewikkelde tijd

“Deze coronatijd is heel ingewikkeld voor de bewoners. Het maakt ze onrustig, juist nu hebben ze behoefte aan een knuffel. Wat doe je dan, nee zeggen? Een dilemma, want eigenlijk wil je zo veel mogelijk afstand houden. En door alle bescherming zijn we ook nog eens minder herkenbaar. Soms helpt het om even die bril of het mondmasker af te zetten, ook al is dat eigenlijk niet de bedoeling.

Inmiddels heb ik de tweede vaccinatie gekregen. Het is voor mij nu achter de rug, dat geeft een soort gevoel van vrijheid. We zijn er natuurlijk nog niet, maar het begin is er.”

Bron: V&VN Magazine 1-2021 | Tekst: Sandra van de Wiel | Beeld: Milan Vermeulen

Word lid en praat mee!

Samen met 105.000 leden maken we ons als beroepsvereniging sterk voor professionalisering van de beroepen verpleegkundige, verzorgende en verpleegkundig specialist. Leden horen, zien en helpen; dat is waar we als V&VN voor staan. Wil jij invloed hebben op hoe jouw beroep zich ontwikkelt? Word lid van V&VN.

Ontwerp Zonder Titel (15)